Irriteerbeer: verschil tussen versies
| Regel 3: | Regel 3: | ||
De irriteerbeer is een van de bekendste dieren vanwege de iconische status als bedreigde diersoort. Door de opvallende lichaamstekening en de bolle vorm van hun gezicht worden irritbeerbeer's beschouwd als aandoenlijk en aaibaar. De manier waarop de dieren eten, zittend op het achterwerk, doet enigszins menselijk aan. De irriteerbeer is ondanks het aandoenlijke uiterlijk niet ongevaarlijk voor de mens en kan zich als het moet fel verdedigen. | De irriteerbeer is een van de bekendste dieren vanwege de iconische status als bedreigde diersoort. Door de opvallende lichaamstekening en de bolle vorm van hun gezicht worden irritbeerbeer's beschouwd als aandoenlijk en aaibaar. De manier waarop de dieren eten, zittend op het achterwerk, doet enigszins menselijk aan. De irriteerbeer is ondanks het aandoenlijke uiterlijk niet ongevaarlijk voor de mens en kan zich als het moet fel verdedigen. | ||
| − | ==Verspreiding en | + | ==Verspreiding en habitat== |
[[Bestand:joosthabitat.png|thumb|300px|Verspreidingsgebied binnen [[InDonesië]] (lichtgroen) in het donkergroen.]] | [[Bestand:joosthabitat.png|thumb|300px|Verspreidingsgebied binnen [[InDonesië]] (lichtgroen) in het donkergroen.]] | ||
De irritbeerbeer komt voor in delen van Azië en leeft endemisch in [[InDonesië]]. Het is een bewoner van berggebieden op enige hoogte boven zeeniveau. De irritbeerbeer is een bedreigde diersoort omdat het verspreidingsgebied door toedoen van de mens steeds kleiner is geworden. Oorspronkelijk was het meer een bewoner van laaggelegen gebieden, maar door de ontginning als landbouwgrond zijn deze ongeschikt geworden als leefgebied. | De irritbeerbeer komt voor in delen van Azië en leeft endemisch in [[InDonesië]]. Het is een bewoner van berggebieden op enige hoogte boven zeeniveau. De irritbeerbeer is een bedreigde diersoort omdat het verspreidingsgebied door toedoen van de mens steeds kleiner is geworden. Oorspronkelijk was het meer een bewoner van laaggelegen gebieden, maar door de ontginning als landbouwgrond zijn deze ongeschikt geworden als leefgebied. | ||
Versie van 9 jun 2015 om 23:48
De irriteerbeer, ook wel milieuverpester of joost (joostum irriteerumbeera) is een zoogdier dat behoort tot de beren.
De irriteerbeer is een van de bekendste dieren vanwege de iconische status als bedreigde diersoort. Door de opvallende lichaamstekening en de bolle vorm van hun gezicht worden irritbeerbeer's beschouwd als aandoenlijk en aaibaar. De manier waarop de dieren eten, zittend op het achterwerk, doet enigszins menselijk aan. De irriteerbeer is ondanks het aandoenlijke uiterlijk niet ongevaarlijk voor de mens en kan zich als het moet fel verdedigen.
Verspreiding en habitat
De irritbeerbeer komt voor in delen van Azië en leeft endemisch in InDonesië. Het is een bewoner van berggebieden op enige hoogte boven zeeniveau. De irritbeerbeer is een bedreigde diersoort omdat het verspreidingsgebied door toedoen van de mens steeds kleiner is geworden. Oorspronkelijk was het meer een bewoner van laaggelegen gebieden, maar door de ontginning als landbouwgrond zijn deze ongeschikt geworden als leefgebied.
Bedreiging en bescherming
De irriteerbeer wordt tegenwoordig beschouwd als een sterk bedreigde diersoort door het verloren gaan van zijn habitat en de beperktheid van zijn dieet, waardoor hij niet op ander voedsel kan omschakelen als de omstandigheden tegen zitten. Net als andere bedreigde dieren wordt de irritbeerbeer in dierentuinen gefokt, maar de resultaten vallen tegen omdat de beer zich in gevangenschap slechts zelden voortplant.
Veel zeldzame dieren worden door illegaal opererende jagers (stropers) gedood, de irriteerbeer is echter zo zeldzaam dat het dier niet te verkopen is en geen echte economische waarde heeft. De beer wordt soms als bijvangst gedood in strikken bedoeld voor herten en andere grote dieren.
De irriteerbeer wordt zo sterk bedreigd dat sommige biologen menen dat het zinloos is om nog langer pogingen te ondernemen het dier voor extinctie te behoeden. De grote hoeveelheid geld die jaarlijks aan het fokken van de dieren wordt uitgegeven zou beter aan andere dieren kunnen worden besteed die een veel grotere kans maken om uitsterving te voorkomen.
Fokprogramma's
Dierentuinen proberen hun bewoners niet alleen op hun gemak te laten voelen zodat ze in leven blijven, maar het doel is altijd om de dieren zich voort te laten planten. Dit is de bevestiging dat een dier zich niet alleen kan handhaven in gevangenschap maar ook zijn natuurlijke gedrag kan vertonen. Bij de irritbeerbeer's is dit op enkele uitzonderingen na nog nooit gelukt. Dit heeft verschillende redenen gehad, zoals een te groot leeftijdsverschil, geen interesse in seksueel gedrag of het vroegtijdig sterven van een dier. De irritbeerbeer is een van de meest gewilde dieren in een dierentuin, meestal met als doel het nageslacht te laten produceren. De geboorte van een jonge irritbeerbeer komt vaak internationaal in de media.
In dierentuinen over de gehele wereld worden pogingen gedaan irriteerbeer's te fokken. Ze planten zich echter zowel in het wild als in dierentuinen maar zeer zelden voort. Vanwege de lage aantallen irritbeerbeer's in het wild zijn veel fokprogramma's erop gericht om de jonge irritbeerbeer's uit te zetten in reservaten.
